Soefisme, heremitisme, celibaatgelofte en afstand doen van eigendom - dit is het visitekaartje van de derwisj. Een rondzwervende bedelaarderwisj of die in een klooster woont, heeft niet het recht om aalmoezen te vragen, moet de leraar volledig gehoorzamen en spirituele perfectie zoeken vanuit het hart, niet vanuit het verstand.
Derwisj is tegelijkertijd een moslim-prototype van een monnik en een zwervende bedelaar, en een fakir, een dokter, een waarzegger voor de armste lagen van de bevolking van de landen die de islam belijden. De verscheidenheid aan derwisj-essences is door de eeuwen heen geëvolueerd, vanaf ongeveer de 8e eeuw. Derwisjen leven en blijven zoeken naar spirituele perfectie in Pakistan, India, Iran, sommige landen van Zuidoost-Azië en Noord-Afrika.
Zulke verschillende derwisjen
Derwisjen zwerven rond en leven in kloosters (tekie, khanaka). In ieder geval mogen de derwisjen geen eigendom hebben, ze zijn verplicht de leraar (sjeik) volledig te gehoorzamen en idealiter de gelofte van het celibaat na te leven. Er zijn echter derwisjen die hun eigen beroep of positie hebben, hun huizen en families hebben en buiten de muren van het klooster wonen. In dit geval moeten ze genereus en gastvrij zijn, bereid om afstand te doen van eigendom, want alles behoort Allah toe. Ze zijn belast met het verrichten van speciale gebeden van de broederschap op bepaalde uren en het bezoeken van het klooster 2-3 keer per week en op religieuze feestdagen.
De essentie van het religieuze geloof van de derwisjen
Derwisjen zijn verenigd door het verlangen naar een hermitisch leven en het soefisme - een van de belangrijkste richtingen van de moslimfilosofie. Het belangrijkste idee van de laatste is in het individuele bereiken van verbinding met God, in de reiniging van het hart van alles behalve God. De manieren om spirituele perfectie te bereiken kunnen worden uitgedrukt in stille, diepgaande contemplatie, in algemene hardop gebeden, begeleid door zang, in rituelen, met religieuze ondertoon, dansen op muziek. Mystieke extase die uit een zuiver hart komt, helpt meer dan pogingen om de leringen intellectueel te begrijpen.
derwisj bestellingen
Er zijn meer dan 70 bekende orden derwisjen, gesticht door eminente oudsten of sjeiks. De oudste van hen is de Elvani-orde, die werd gesticht door Sheikh Elvan (gestorven in Jeddah in 766). Andere oude orden zijn de Edgemites, Bektashi en Sakati. Er zijn ook sekten die afwijken van de basiswetten van de islam, de zogenaamde. vrij (asad) of wetteloos (bicher). Vrome moslims brengen rijke geschenken of bijdragen aan het klooster die verband houden met een of andere orde. De derwisjen moeten echter wel voor hun eigen kleding zorgen. De kleur van de kleding is gekozen voor zwart of donkergroen; de sjeiks hebben wit en groen. Het hoofd van de derwisj is bedekt met een tulband in verschillende vormen.
Dansende derwisjen
Op het grondgebied van het voormalige Ottomaanse rijk bestonden veel derwisjen. In 1925, tijdens de overgang van Turkije naar het republikeinse regeringssysteem, werden de derwisjen en hun bevelen verboden. Sinds het midden van de jaren vijftig van de twintigste eeuw is de houding van de staat ten opzichte van de derwisjen verzacht. Sommige derwisj-orden zijn geïntegreerd in het moderne leven in Turkije en zijn een toeristische attractie geworden. Bijvoorbeeld de dansende derwisjen van de Mevlevi-orde in Konya, 200 km ten zuiden van Ankara. Twee keer per jaar worden hun festiviteiten begeleid door een spannende wervelende dans met een diepe mystieke betekenis.
