Glas is een van de oudste stoffen en materialen in de geschiedenis. De eigenschappen zijn zeer divers, daarom is glas een universeel materiaal in het menselijk leven.
Materiële geschiedenis
Oorspronkelijk werd glas beschouwd als een bekend product voor het maken van glas, dat nu silicaatglas wordt genoemd. Nadat wetenschappers echter de identiteit van de structuur van glas, de samenstelling en eigenschappen ervan hadden vastgesteld, werden alle andere mineralen geclassificeerd als variëteiten van een natuurlijke analoog. Zo werden derivaten van de reeds afgekoelde lava die geen tijd had om te kristalliseren, vulkanisch glas genoemd.
Meteorietglas werd beschouwd als glas dat werd gevormd als gevolg van de impact van een ruimtelichaam op het aardse gesteente. Fulgurieten gevormd uit silicaatafzettingen zijn een speciale klasse geworden. Als het mineraal werd gevormd als gevolg van een blikseminslag onder een hoge ontlading, in de regel op de toppen van bergen, dan zijn dit clatofulgurites.
De belangrijkste reden voor het maken van een synthetische vervanger, dat wil zeggen organisch glas, was het gebrek aan materialen aan het begin van de vorige eeuw die geschikt zouden zijn voor het maken van vliegtuigconstructies. Dit polymeer, dat tot de klasse van organische stoffen behoort, werd uitsluitend bekend vanwege zijn vergelijkbare fysische eigenschappen: het is een transparante of gekleurde stof.
Glas eigenschappen
Glas is een anorganische isotrope stof die al sinds de oudheid wordt gebruikt. Glas kan zowel in zijn natuurlijke vorm als als mineraal voorkomen. Glas is ook een amorfe stof, die in totaal tot de categorie vaste stoffen behoort. In de menselijke praktijk zijn er veel modificaties van glas, die verschillende samenstelling, structuur, chemische en fysische eigenschappen impliceren.
Glas, ongeacht de chemische samenstelling en het temperatuurbereik van stolling, heeft alle fysische en chemische eigenschappen van vaste stoffen. Tegelijkertijd kan het het vermogen van omkeerbaarheid van overgangen van vloeibare naar glasachtige toestanden behouden. Daarom behoren in de uitgebreide betekenis alle stoffen tot deze klasse, gebaseerd op het vormingsproces en formele eigenschappen.
De aanvankelijk aanwezige eigenschappen van glas omvatten transparantie, reflectiviteit, weerstand tegen agressieve media, schoonheid en nog veel meer. De gesynthetiseerde eigenschappen omvatten bijvoorbeeld sterkte, hittebestendigheid, bioactiviteit en gecontroleerde elektrische geleidbaarheid. Volgens deze eigenschappen wordt glas op verschillende gebieden van het menselijk leven gebruikt.
