Wie is een Engelse leerling die er niet van droomt om naar het VK te komen en te spreken als een echte Engelsman? Het beroemde Russische accent is gemakkelijk te herkennen, maar het is heel goed mogelijk om het te verslaan, je moet er gewoon hard aan werken.
Luister en spreek
Het is heel goed mogelijk om een Brits accent te leren imiteren, maar je moet wel weten hoe het klinkt. Je moet zo vaak mogelijk Engelse films kijken, naar audioboeken luisteren en lessen voorlezen door moedertaalsprekers van het Engels. Stephen Fry, een gerenommeerde Engelse komiek en schrijver, wordt beschouwd als een moedertaalspreker van de "perfecte" Brits-Engelse taal en heeft verschillende audioboeken opgenomen die een geweldig hulpmiddel kunnen zijn voor taalleerders.
Er zijn veel accenten in Groot-Brittannië die van elkaar verschillen. Als je naar dit land gaat, zal het je misschien verbazen dat de Britten elkaar niet altijd goed begrijpen. Inwoners van Londen kunnen bijvoorbeeld niet altijd gemakkelijk onderscheiden wat de inwoners van Liverpool hen willen vertellen.
Je kunt het Britse accent alleen volledig begrijpen door naar de toespraak van de sprekers te luisteren en het alleen onder de knie te krijgen door na hen te herhalen.
De meest opvallende kenmerken van een Brits accent
Een van de belangrijkste kenmerken van het Britse accent is de uitspraak van de letter R. Als het na een klinker komt, sleep je en voeg je iets als uh toe aan het einde. Dus in plaats van het woord hier, krijgen de Britten zoiets als heeuh, en het woord haast klinkt als huh-ree. Een ander kenmerk: woorden die eindigen op rl of rel worden altijd uitgesproken met een gereduceerde R.
De uitspraak van de letter U heeft karakteristieke kenmerken; hij wordt niet als O uitgesproken, maar als ew of jij. Het woord dom klinkt bijvoorbeeld als stewpid, maar niet stoopid.
De letter A klinkt vaak als Arh of Ah. Dus de woorden bath, grass klinken zoiets als bawth, grawss.
Een heel kenmerkend verschil tussen Amerikaans-Engels en Brits is hoe de letter T wordt uitgesproken. De Britten slaan hem over, of hij klinkt heel zacht, en Amerikanen vervangen hem vaak door bijna D. Waar deze letter aanwezig is, lijkt het een kleine pauze in Brits Engels… Dit wordt ook wel een harde aanval genoemd.
Woorden als been worden in Groot-Brittannië als boon uitgesproken en in Amerika als bin. De korte versie is zelden te horen, alleen als het woord onbeklemtoond is.
Luister naar de tonaliteit van de taal. Het Britse accent zit grotendeels in de intonatie, toon en nadruk van spraak. Houd er rekening mee dat het einde van de uiting kan eindigen met een stijging van de toon, en niet met een afname, zoals in het Russisch.
Het is het beste als u mensen uit verschillende regio's van het land vraagt om een paar eenvoudige zinnen te zeggen. Als dit niet mogelijk is, kun je zoeken naar video's waarin eigenaren van verschillende accenten deelnemen. Het is goed als je kunt zien hoe ze de woorden uitspreken: of ze hun lippen ronddraaien, hun mond openen, enzovoort.
