Alimentatie is een bepaald bedrag dat een ouder die niet bij hen inwoont moet betalen voor het onderhoud van minderjarige kinderen. Hoe wordt hun maat bepaald?
De betaling van alimentatie voor het levensonderhoud van minderjarige kinderen is de verantwoordelijkheid van ouders die niet samenwonen: een dergelijke vereiste is vastgelegd in artikel 80 van het familiewetboek van de Russische Federatie, geregistreerd in het wetboek van ons land onder nummer 223-FZ van 29 december 2005. Deze regeling geeft ouders echter een vrij grote mate van vrijheid bij het bepalen van hun grootte.
Bepaling van de hoogte van de alimentatie
Een van de manieren om het bedrag van de maandelijkse contante betalingen voor kinderalimentatie te bepalen, is om hierover een overeenkomst te sluiten tussen de ouders. Zo bepalen zij gezamenlijk en vrijwillig het bedrag dat een ouder die niet bij de kinderen woont, zal betalen aan de bij hen inwonende ouder om in hun behoeften te voorzien. Het is belangrijk om te onthouden dat voor een dergelijke overeenkomst een notariële verplichting geldt. Bovendien is het de moeite waard om bij het bereiken van overeenstemming over het bedrag van de alimentatie rekening te houden met de bepalingen van lid 2 van artikel 103 van de familiewet van de Russische Federatie, waarin staat dat het bedrag van de betalingen in het kader van de overeenkomst niet lager mag zijn dan het bedrag aan alimentatie dat het kind zou kunnen ontvangen als dit in de gerechtelijke procedure was vastgesteld.
De gerechtelijke procedure voor het bepalen van de hoogte van de alimentatie is dan ook de tweede belangrijkste methode die in ons land wordt gebruikt om de hoogte ervan vast te stellen. In dit geval laat de rechtbank zich meestal leiden door de bepalingen van lid 1 van artikel 81 van het familiewetboek van de Russische Federatie, waarin het bedrag van de alimentatie wordt vastgesteld in de vorm van een deel van het inkomen van de ouder die de verplichting heeft om betaal ze. Dus bij het aanvragen van alimentatie voor één kind wordt 1/4 van het maandinkomen daarvoor bestemd, 1/3 van het inkomen voor twee kinderen en 1/2 van het inkomen voor drie kinderen.
De verhouding tussen de waarde van het bestaansminimum en de alimentatie
Ondanks het ontbreken van dergelijke informatie rechtstreeks in de aangegeven secties van de gezinswet van de Russische Federatie die zijn gewijd aan het berekenen van het bedrag van de betalingen, bevat deze regelgevende wet een vereiste om het bedrag van de alimentatie te koppelen aan het bedrag van het bestaansminimum. Dergelijke eisen zijn opgenomen in artikel 117, over de indexatie van alimentatie. In lid 2 van dit artikel wordt dus bepaald dat als de betaling wordt vastgesteld bij een rechterlijke beslissing, de rechtbank deze moet vaststellen op een bedrag dat een veelvoud is van een integrale waarde of een deel van het bestaansminimum. Zo kan de hoogte van de alimentatie in een forfaitair bedrag per kind worden vastgesteld op 1,5 keer het bestaansminimum.
Een dergelijk vereiste is in de wet vastgelegd om te voldoen aan de voorwaarden van artikel 117, eerste lid, van het familiewetboek. Feit is dat de alimentatieverplichtingen jaarlijks worden geïndexeerd overeenkomstig de waardeverandering van het bestaansminimum.