Werken met elektrische netwerken en apparaten vereist meer aandacht en veiligheidsmaatregelen. Als u de elementaire veiligheidsregels negeert, is het goed mogelijk om een zeer gevoelige elektrische schok te krijgen. Elektrische schokken beïnvloeden de gezondheidstoestand en gaan meestal niet voorbij zonder een spoor achter te laten voor het lichaam. En in sommige gevallen kan een elektrische schok dodelijk zijn.
Tekenen en effecten van elektrische schokken
Elektrische schokken gaan in bijna alle gevallen gepaard met karakteristieke symptomen en uiterlijke tekenen, die grotendeels worden bepaald door het pad waarlangs de stroom is gegaan, evenals de sterkte ervan. Een persoon die wordt geëlektrocuteerd, ervaart vaak pijnlijke sensaties op de plaats waar de stroombron het lichaam raakt. Vaak verschijnt er een brandwond of een afgeronde vlek op het lichaam, die iets boven het huidoppervlak uitsteekt.
Na een milde elektrische schok voelt een persoon zich meestal redelijk goed. Duizeligheid, misselijkheid en hoofdpijn zijn mogelijk. Sommigen hebben fotofobie en vonken in hun ogen. Als het letsel ernstig genoeg is, kan een elektrische schok leiden tot bewustzijnsverlies, verminderde hartfunctie en verminderde gevoeligheid voor pijn en temperatuur. Na terugkeer naar het bewustzijn kan spraakopwekking worden waargenomen.
Een bijzonder sterke elektrische schok kan de ademhaling verstoren, tot aan de volledige stop. In de regel wordt de ademhaling hersteld wanneer het contact met de stroombron wordt verbroken.
In de geneeskunde zijn er gevallen van zogenaamde chronische elektrische verwondingen. Ze worden meestal verkregen door degenen die lange tijd rechtstreeks met stroombronnen werken, bijvoorbeeld met transformatoren of generatoren. Dergelijke verwondingen veroorzaken verstoringen in de functies van waarneming, geheugen en slaap. Een persoon met chronisch elektrisch letsel heeft meer kans op snelle vermoeidheid.
Ernst van elektrische verwondingen
Er zijn vier graden van ernst van verwondingen opgelopen door elektrische schokken. Eerstegraads trauma leidt tot spierkrampachtige samentrekking zonder bewustzijnsverlies. Bij tweedegraads trauma wordt een kortdurend bewustzijnsverlies toegevoegd aan de beschreven symptomen zonder het werk van het cardiovasculaire systeem te verstoren. De ademhaling blijft meestal behouden.
Trauma van de derde graad leidt tot ernstige convulsies, vergezeld van bewustzijnsverlies, storing van het hart en de ademhalingsorganen. De laatste, vierde graad van elektrische schok leidt tot klinische dood.
In alle gevallen is de eerste stap het verbreken van het contact van het slachtoffer met de stroomgeleider.
Wanneer een elektrische schok optreedt, ervaart het lichaam een elektrochemisch effect, wat vaak leidt tot weefselnecrose. Thermische brandwonden van verschillende intensiteit zijn mogelijk. Elektrische schokken hebben ook een mechanisch effect: lichaamsweefsels kunnen exfoliëren, wat wordt veroorzaakt door overmatige opwinding van spieren en zenuwuiteinden.
