Een modern persoon is meer gewend om heksen tegen te komen in kindersprookjes en fantasieverhalen. Deze wezens zijn te vinden in oude tradities en mystieke legendes, in middeleeuwse verhalen en mysterieuze hervertellingen.
Wie zijn heksen?
Vanwege veel stereotypen stellen mensen heksen vaak voor als oude, gebochelde oude vrouwen met grijs haar en wrattige, haakneuzen. Ze wonen in houten hutten in een diep bos, waar ze hun toverdrankjes van kikkerbilletjes en onbekende kruiden bewaren. Het is moeilijk voor een persoon om zich voor te stellen dat zelfs zijn aangename en mooie buurman een heks zou kunnen zijn.
In de loop van de tijd heeft het woord "heks" zijn oorspronkelijke betekenis verloren. Vroeger was dit de naam die werd gegeven aan mensen die wisten te zien wat voor anderen verborgen was. Het woord "heks" is ontstaan in de voorchristelijke wereld en betekende een wetende moeder. Dit was een gerespecteerde vrouw in de samenleving, met wie ze overlegden, naar wiens woorden werd geluisterd en zonder wiens mening geen belangrijke beslissing voor de gemeenschap werd genomen, of het nu ging om het stichten van een nieuw gezin, een militaire campagne of het begin van het zaaien van een oogst.
De houding ten opzichte van heksen veranderde drastisch met de introductie van het christendom. De kerk zag in de heksen gevaarlijke concurrenten en deed er alles aan om hen te kleineren. Deskundige vrouwen werden betrapt op hekserij, ze werden beschuldigd van alle zonden. Slechts één van hun bestaan werd in verband gebracht met de val van vee, epidemieën, misoogsten en droogtes. Overal in de christelijke wereld werden heksen verbrand als dissidenten. In de middeleeuwen laaiden de vuren van de Inquisitie in heel Europa op. Na verloop van tijd veranderden heksen in negatieve karakters. Ze begonnen hun bestaan te verbergen, en degenen onder hen die in staat waren te overleven, begonnen zichzelf genezers en genezers te noemen.
Wie is een moderne heks en hoe onderscheid je haar van gewone mensen?
Het is al lang zo dat goed geïnformeerde mensen bijna nooit in grote gezinnen worden geboren. Vaak zijn dit families met een vermenging van verschillende bloedgroepen. De gave van begeleiding is geërfd, maar de initialisatie ervan vereist een speciale initiatie, waarvan de informatie in onze tijd bijna niet wordt bewaard. Meestal gebeurt de initialisatie plotseling als gevolg van schokken en tragische gebeurtenissen. Dit is heel logisch als je kijkt naar het feit dat de essentie van heksen duistere krachten naar zich toe trekt. Het geschenk wordt echter niet altijd meteen wakker. Het is zo dat heksen vele jaren moeten doorbrengen om hun vaardigheden te accepteren en te leren gebruiken.
Moderne heksen verschillen qua uiterlijk niet van gewone mensen. Ze zijn niet begiftigd met een speciale charmante schoonheid, vallen niet op door de kleur van hun huid of haar. Er wordt aangenomen dat alleen hun oogkleur er op verschillende foto's anders uit kan zien.
Het gedrag van heksen is ook niet anders dan het gedrag van de meeste mensen. Ze komen gemakkelijk in het gezelschap, zijn prettig om mee te praten, maar in hun hart blijven ze altijd eenzaam. Zelfs in de familiekring voelen heksen zich vreemden.
