De uitdrukking "atmosferisch front" heeft oude Griekse en Latijnse oorsprong. Letterlijk vertaald als stoom- of luchtfront. Met andere woorden, het atmosferische front is een smalle strook die zich bevindt op de grens tussen luchtmassa's met verschillende eigenschappen.
Classificatie van atmosferische fronten
Sfeervolle fronten hebben verschillende kenmerken. Volgens hen is dit natuurverschijnsel onderverdeeld in verschillende typen.
Atmosferische fronten kunnen 500-700 km breed en 3000-5000 km lang zijn.
Atmosferische fronten worden geclassificeerd door beweging ten opzichte van de locatie van luchtmassa's. Een ander criterium is de ruimtelijke omvang en de circulatiebetekenis. En tot slot is er een geografisch kenmerk.
Karakterisering van atmosferische fronten
Door verplaatsing kunnen atmosferische fronten worden onderverdeeld in koude, warme en occlusiefronten.
Een warm atmosferisch front vormt zich wanneer warme luchtmassa's, in de regel vochtig, droger en koudere naderen. Het naderende warmtefront zorgt voor een geleidelijke afname van de atmosferische druk, een lichte stijging van de luchttemperatuur en kleine maar langdurige neerslag.
Een koufront wordt gevormd onder invloed van noordelijke winden, die koude lucht injecteren in gebieden die voorheen door een warmtefront werden ingenomen. Het koude atmosferische front beïnvloedt het weer in een kleine strook en gaat vaak gepaard met onweer en een afname van de atmosferische druk. Nadat het front is gepasseerd, daalt de luchttemperatuur sterk en neemt de druk toe.
De cycloon, die wordt beschouwd als de krachtigste en meest destructieve in de geschiedenis, trof in november 1970 de Ganges-delta in het oosten van Pakistan. De windsnelheid bereikte meer dan 230 km / u en de vloedgolfhoogte was ongeveer 15 meter.
Occlusiefronten ontstaan wanneer een atmosferisch front wordt gesuperponeerd op een ander, eerder gevormd. Daartussen bevindt zich een aanzienlijke luchtmassa, waarvan de temperatuur veel hoger is dan die van de lucht eromheen. Occlusie treedt op wanneer een warme luchtmassa wordt verplaatst en gescheiden van het aardoppervlak. Hierdoor wordt het front al gemengd aan het aardoppervlak onder invloed van twee koude luchtmassa's. Diepe golfcyclonen gevormd in de vorm van zeer chaotische golfverstoringen bevinden zich vaak aan de occlusiefronten. Tegelijkertijd neemt de wind aanzienlijk toe en wordt de golf duidelijk uitgesproken. Als gevolg hiervan verandert de voorkant van de occlusie in een grote wazige frontale zone en verdwijnt na enige tijd volledig.
Geografisch zijn de fronten verdeeld in arctisch, polair en tropisch. Afhankelijk van de breedtegraden waarop ze zijn gevormd. Daarnaast zijn de fronten, afhankelijk van de ondergrond, verdeeld in continentaal en zeefront.
