De exacte vertaling van het woord "hyacint" is "oosterse regenbloem". In zijn thuisland bloeit deze bloem het eerst, enige tijd na het begin van warme regens.
instructies:
Stap 1
Helemaal aan het begin van de 15e eeuw werden hyacinten in de cultuur geïntroduceerd en dit gebeurde in twee landen tegelijk: in Griekenland en in Turkije. In Perzië, in de openbare tuinen van Hellas, werden deze geurige bollen ook gekweekt.
Stap 2
De oosterse hyacint is de stamvader van alle momenteel bekende tuinhyacinten. Het groeide in Klein-Azië en in het Balkangebergte. Oosterse volkeren hebben veel legendes over een bloem die maar heel kort in het lokale klimaat bloeide in het voorjaar. De hyacint van de oosterse heeft een lichtblauwe kleur, alle andere kleuren werden later verkregen als gevolg van talrijke kruisen.
Stap 3
In het oude Helleense epos zijn er twee legendes over de bloem van de regen, die tot op de dag van vandaag bewaard zijn gebleven. Hyacint in deze legendes was de naam van een mooie jonge man die bevriend was met Apollo. Hyacintbloemblaadjes, die qua vorm lijken op de letters "a" en "y", beschouwden ze als een teken van de vriendschap die hen bond. Volgens de legende verwondde Apollo in het spel per ongeluk Hyacinth, en op de plaats waar zijn bloed werd vergoten, groeiden bloemen als lelies, maar met paarse bloembladen. Deze bloemen werden geplant in de buurt van de tempel van Apollo van Delphi, en jaarlijks in de lente, ter nagedachtenis aan de favoriet van God, vierden ze "hyacinten", die drie dagen duurden.
Stap 4
Kort nadat de hyacint zijn weg naar Nederland had gevonden, verspreidde hij zich over de hele wereld. Volgens de legende verging een schip met hyacintbollen voor de kust van Holland, en de aan land gegooide bollen begonnen te ontkiemen en te bloeien. Als gevolg hiervan werd in plaats van tulpenmanie de hele wereld enige tijd in beslag genomen door hyacinthomanie. Nederland wordt beschouwd als het tweede huis van hyacint, omdat daar veel nieuwe variëteiten en kleuren verschenen als gevolg van kruising.
Stap 5
In de tweede legende wordt de hyacint de bloem van verdriet en verdriet genoemd, deze legende wordt geassocieerd met de Trojaanse oorlog. Na de dood van Achilles voerde Ajax ruzie met Odysseus voor het recht om het wapen van de overledene te bezitten, maar Odysseus kreeg het wapen. Ajax voelde zich onterecht beledigd en doorboorde zichzelf met het zwaard en hyacinten groeiden uit zijn bloed. De bloembladen lijken op de eerste twee letters van de naam Ajax, en de lettergreep "A" in de taal van de oude Grieken was een tussenwerpsel dat verschrikking en verdriet symboliseerde.
Stap 6
Over het algemeen is hyacint nooit beschouwd als een bloem van de doden of een symbool van verdriet en verdriet. Zelfs in oude Griekse legendes bonden bruiden op hun trouwdag hun haar met bloemen van sneeuwwitte hyacinten en krulden ze zodat hun haar eruitzag als bloemblaadjes. Een bloem meer bizar dan hyacint en met een delicater aroma kan niet op de hele aarde worden gevonden, meenden de Griekse dichters.
