Voor het eerst werd het woord Ρωσία, dat klinkt als "Rusland", genoemd in de vermeldingen "Over het bestuur van het rijk" en "Op ceremonies" van de Byzantijnse keizer Constantijn, daterend uit de 10e eeuw. De geschiedenis van Rusland gaat echter terug tot veel verre tijden.
instructies:
Stap 1
Archeologen hebben ontdekt dat mensen zich 1-1,5 miljoen jaar geleden vestigden in de gebieden die behoren tot het moderne Rusland. De voorouders van de moderne Russen woonden op het Taman-schiereiland. De latere vindplaatsen van Homo sapiens dateren van 35-25 duizend jaar voor Christus. Experts zeggen dat ze woningen bouwden van mammoetbotten, die bedekt waren met hun eigen huiden. Zelfs toen was het gebruikelijk om mensen te begraven, en de begrafenis was een heilig ritueel. Iets later vestigden Cro-Magnons zich op het grondgebied van Rusland, die behoren tot de Svider-cultuur. Ze gebruikten veel pijlen en bogen voor de jacht en na enkele eeuwen beheersten ze de vervaardiging van keramische schalen.
Stap 2
De Cro-Magnons werden vervangen door vertegenwoordigers van de Lyalovo en vervolgens de Volosovo-cultuur. De afstammelingen van de Laplanders woonden in het noorden van het land. De bovenloop van de Dnjepr werd bewoond door dragers van de Drepro-Dvino-cultuur, gekenmerkt door een primitieve manier van leven, het gebruik van stenen bijlen en een bijna volledige afwezigheid van rituelen. De gebieden in het zuiden van Rusland werden ongeveer 5000 jaar voor Christus ontwikkeld. Sommige deskundigen zijn ervan overtuigd dat de Proto-Indo-Europeanen zich daar vestigden. Ze fokten vee, bewerkten edelstenen en beoefenden de cultus van de zon. De eerste steden in de Oeral verschenen rond het 3e millennium voor Christus. Na 7-9 eeuwen vestigden Indo-Europeanen zich op het grondgebied van het centrale deel van Rusland, die later werden vervangen door de Fins-Oegrische volkeren. De Slaven vestigden zich als natie in gebieden die buiten de grenzen van de moderne Russische Federatie liggen.
Stap 3
In VI voor Christus, op het grondgebied dat nu bij Rusland hoort, verschenen stadstaten: Gorgippia, Phanagoria, Hermonassa. Een eeuw later migreerden de Slaven uit Polen en hun nakomelingen werden Kriviches. De belangrijkste stammen van de Oost-Slaven verschenen en vestigden zich rond VI-VIII na Christus. Tegen die tijd was de desintegratie van de stamgemeenschap duidelijk zichtbaar, waar de macht alleen aan de oudste toebehoorde, en een territoriale gemeenschap verscheen, waar de macht werd verdeeld tussen de oudste en de veche.
Stap 4
Volgens de meeste bronnen verscheen de oude Russische staat in 862, toen Rurik naar Rusland werd geroepen om te regeren. In zijn tijd bestond het land uit Veliky Novgorod, Staraya Ladoga, Rostov, Beloozero, waar de Slovenen, Varangians, Krivichi, Chud, alles leefde, leefde. Enkele jaren later werd Kiev de hoofdstad van het land. Dit feit wordt beschouwd als de finale van de vorming van het oude Rus als staat.
Stap 5
De grenzen van Rusland waren echter niet constant. Khazaria werd geannexeerd door prins Svyatoslav vanuit het zuiden. Dit gebeurde in 965. De kleinzoon van de eerste Russische christelijke prinses Olga, Vladimir, doopte Rusland in 988. Vladimir's zoon Yaroslav nam de eerste reeks wetten "Russische waarheid" aan. In die periode werd uiteindelijk de heersende klasse gevormd - de prinsen en de boyars.
