"De laatste Chinese waarschuwing" is een ironische uitdrukking die in de tweede helft van de 20e eeuw een begrip werd. Zoals u weet, kunnen de "laatste Chinese waarschuwingen" variëren van enkele honderden tot enkele duizenden, terwijl het duidelijk is dat, afgezien van waarschuwingen "in woorden", de daarin vermelde sancties niet zullen volgen.
Na de ontdekking van China door de Europeanen werd het voor veel Europese mogendheden een 'smakelijke hap', die ze bijna ongestraft begonnen te delen. Alle Europese landen die China begonnen te koloniseren beschouwden het als een "tweederangs mogendheid". Daarom ontketenden ze zonder gewetenswroeging oorlogen, vernietigden ze meedogenloos de inheemse bevolking, vergiftigden ze hen met opium en veroverden ze gebieden, wat leidde tot de feitelijke transformatie van China in een semi-kolonie van verschillende Europese mogendheden. Na de Xinhai-revolutie van 1911 en de burgeroorlog die erop volgde, viel China volledig uit elkaar en verloor het zijn gecentraliseerde staatsmacht met enkele tientallen.
Dit ging zo door tot het moment waarop Grote Mao aan de macht kwam in China, wiens ijzeren wil het mogelijk maakte om in zijn lankmoedige land te doen herleven en op zijn minst iets vergelijkbaars te creëren als een staat. Maar in de beginfase van de vorming van een onafhankelijke Chinese staat kon China zijn tegenstanders nog geen serieuze afwijzing geven. Vanaf dat moment begonnen de officiële Chinese autoriteiten, in een poging hun staatsgezag en prestige te behouden, diplomatieke notities naar hun vijanden te sturen met de laatste waarschuwingen, zich volledig bewust van hun hopeloosheid.
Taiwan conflict
Er wordt aangenomen dat het grootste aantal "recente Chinese waarschuwingen" kwam tijdens het Taiwan-conflict van 1954-1958. Over de betwiste eilanden ontstond het conflict tussen China enerzijds en Taiwan en de Verenigde Staten anderzijds. De Verenigde Staten, die de Chinese communistische regering niet erkenden, hielpen en verdedigden actief Taiwan, dat een eigen soort communisme opbouwde. Tijdens het conflict werd het luchtruim van China voortdurend geschonden door Amerikaanse verkenningsdrones.
De Chinese autoriteiten, verontwaardigd over dergelijke schaamteloosheid, stuurden via de VN eindeloze diplomatieke waarschuwingen naar de Amerikanen, die volgens sommige bronnen ongeveer 9000 hadden verzameld. De VS reageerden niet op alle waarschuwingen van de Chinezen om "actie te ondernemen" en bleven hun drones sturen. De Chinezen schoten een deel van de verkenningsvliegtuigen neer, maar durfden geen serieuzere stappen te zetten. In die periode schreven de wereldmedia veel over "de laatste Chinese waarschuwingen", waardoor deze uitdrukking een begrip werd en algemeen bekend werd.
Conflict nabij Damansky-eiland
In 1969 brak een ander conflict uit, dit keer tussen China en de USSR nabij Damansky Island, wat ook leidde tot een stroom van "laatste Chinese waarschuwingen" waarmee de Chinese regering het Ministerie van Buitenlandse Zaken van de USSR bestookte. Deze keer waren er veel minder waarschuwingen, slechts 328, omdat ze altijd geen ernstige gevolgen hadden voor de USSR. Na dit conflict begonnen politiek geletterde burgers van de Sovjet-Unie de uitdrukking "De 328e laatste Chinese waarschuwing" te gebruiken in hun dagelijkse spraak.
