IJzererts kan met recht een van de fundamenten van de economie van elk land worden genoemd. 40% van de totale reserves van dit mineraal zijn geconcentreerd in Rusland. De grootste deposito's zijn verdeeld over het grondgebied van de staat en zijn extreem ongelijk.
Verdeling van de voorspelde bronnen van de Russische Federatie voor ijzererts
Wat betreft de beschikbaarheid van verwachte ijzerertsreserves, staat Rusland pas op de derde plaats, achter Brazilië en de Verenigde Staten. De totale hoeveelheid erts in de Russische Federatie wordt geschat op ongeveer 120,9 miljard ton. Als we rekenen op de betrouwbaarheid van "explored data", dan zijn de reserves (categorie P1) het meest nauwkeurig bepaald op 92,4 miljard ton, de kans op volledige productie is iets minder op 16,2 miljard ton (categorie P2) en de laagste kans op mijnbouw onderzocht erts is 2, 4 miljard ton (categorie P3). Het gemiddelde ijzergehalte is 35,7%. De meeste middelen zijn geconcentreerd in de KMA (Kursk Magnetic Anomaly) in het Europese deel van Rusland. De velden in Siberië en het Verre Oosten zijn van minder belang.
Verdeling van ertsreserves in Rusland
Het aandeel hoogwaardig erts dat geen verrijking behoeft, met een ijzergehalte van minimaal 60%, bedraagt in Rusland bijna 12,4%. In principe zijn de ertsen middelmatig en arm, met een ijzergehalte in het bereik van 16-40%. Alleen Australië heeft echter grote reserves aan rijke ertsen in de wereld. 72% van de Russische reserves is geclassificeerd als winstgevend.
Tegenwoordig zijn er 14 grootste deposito's in de Russische Federatie. Hiervan bevinden er zich 6 in het anomaliegebied van Koersk (d.w.z. meer dan de helft), dat 88% van de ontwikkeling van ijzererts levert. De staatsbalans van de Russische Federatie heeft 198 deposito's in haar boeken, waarvan 19 buitenbalansreserves. De belangrijkste winningsplaatsen van ijzererts, in aflopende volgorde (in termen van het volume van de gedolven mineralen):
- Mikhailovskoye-afzetting (in de regio Koersk);
- M. Gusevgorskoe (in de regio Sverdlovsk);
- M. Lebedinskoe (in de regio Belgorod);
- M. Stoilenskoye (in de regio Belgorod);
- M. Kostomukshskoe (Karelië);
- M. Stoylo-Lebedinskoe (in de regio Belgorod);
- M. Kovdorskoe (in de regio Moermansk);
- m. Rudnogorskoe (in de regio Irkoetsk);
- M. Korobkovskoe (in de regio Belgorod);
- M. Olenegorskoe (in de regio Moermansk);
- M. Sheregeshevskoe (in de regio Kemerovo);
- M. Tashtagolskoye (in de regio Kemerovo);
- M. Abakanskoe (Khakassia);
- M. Yakovlevskoe (in de regio Belgorod).
De afgelopen tien jaar is in de Russische Federatie een toename van de winning van ijzererts waargenomen. De gemiddelde jaarlijkse groei is ongeveer 4%. Er is echter iets om naar te streven: het aandeel van Russisch erts in de wereldproductie is minder dan 5,6%. In principe wordt al het erts in Rusland gewonnen bij de KMA (54,6%). In Karelië en de regio Moermansk is het volume 18% van de totale productie, in de regio Sverdlovsk wordt 16% van het erts uitgegeven.
