Het is onmogelijk om de kust voor te stellen zonder de bittere geur van zout water, die sterk wordt geassocieerd met zomervakanties en het hete zand van de kust. Desalniettemin weet iedereen van kinds af aan zeker dat het absoluut onmogelijk is om zeewater te drinken, hoewel velen niet begrijpen waarom.
Op het eerste gezicht lijkt het alsof water water is, allemaal even transparant en vrij stromend. Ondanks de uiterlijke gelijkenis hebben zee en zoet water verschillende chemische en fysische eigenschappen, wat de reden is voor de onmogelijkheid om zout water te drinken. Deze reden ligt in de menselijke fysiologie, die niet is aangepast aan het verhoogde gehalte aan zouten opgelost in zeewater. Overdag moet een volwassene ongeveer 3 liter water drinken, en deze hoeveelheid is nodig om de normale werking van alle organen en systemen te behouden. Dit volume is niet de netto hoeveelheid water die je drinkt, maar de vloeistof die je opneemt met voedsel. Maar tegelijkertijd neem je met deze vloeistof een bepaalde hoeveelheid eetbaar zout. Dit is een belangrijke stap in het handhaven van de water-zoutbalans, aangezien een mens niet lang zonder zout kan leven. Zeewater bevat echter zoveel verschillende zouten dat het uitscheidingssysteem van het lichaam het niet aankan. In een normale situatie, wanneer zo'n hoeveelheid zouten in het bloed terechtkomt, probeert het lichaam ze zo snel mogelijk te verwijderen, maar hiervoor is veel meer water nodig dan de persoon die verbruikt heeft. Het punt is dat niet alle vloeistof die door een persoon wordt opgenomen, in de vorm van urine uit het lichaam wordt uitgescheiden, maar ongeveer een derde ervan. Daarom bevindt het lichaam zich bij het gebruik van zeewater in een vicieuze cirkel, waarin steeds meer vloeistof nodig is om zouten te verwijderen, en een toename van de hoeveelheid zeezout zal een toename van de hoeveelheid zout in het bloed veroorzaken en een schending van de water-elektrolytenbalans van het lichaam. Zeewater is niet geschikt om te drinken, niet alleen voor mensen, maar ook voor alle andere warmbloedige dieren. De nieren kunnen zo'n zoutgehalte in het lichaam niet aan, dus na een zeer korte tijd beginnen ze te falen. Vaker wel dan niet, worden mensen gedwongen om zeewater te drinken als gevolg van scheepswrakken in de open oceaan wanneer er geen andere manier is om te overleven. Er wordt aangenomen dat dergelijk drinken het leven met 2-3 dagen kan verlengen, maar het is niet bekend of een dergelijk risico gerechtvaardigd is, omdat het heel goed mogelijk is dat zouten het lichaam veel meer beschadigen dan de gedwongen weigering van water.
