Amber is een van de oudste edelstenen die door de mens worden gebruikt en geniet al meer dan duizend jaar een onveranderlijke populariteit. Heel vaak kun je in de schappen van winkels zijn imitaties en bekwame vervalsingen vinden. De meest betrouwbare manier om een steen op natuurlijkheid te testen is infraroodspectroscopie. Gewone consumenten kunnen alleen "folk"-methoden gebruiken.
instructies:
Stap 1
Doe een druppel aceton of alcohol op de steen. Als er een vlek op het oppervlak achterblijft of plakkerig wordt, betekent dit dat er voor je wordt gegraven - "jonge" niet-persistente barnsteen, die kan worden geëxtraheerd uit de hars van moderne bomen. Houd aceton niet langer dan drie seconden op de steen, zodat de barnsteen niet troebel wordt door langdurige blootstelling aan chemie.
Stap 2
Licht amberkleurige schilfers of schaafsel. Je zou een aangename geur moeten ruiken, zoiets als de geur van kerkwierook. Een kunstmatige analoog van barnsteen straalt de geur uit van verbrand rubber, vergezeld van donkere rook. Ga met een niet-scherp mes over het oppervlak van de steen. Kleine kruimels worden besprenkeld met natuurlijke en gekrulde krullen van imitatie.
Stap 3
Schenk een glas water erbij, voeg 3 eetlepels zout toe en laat een stuk barnsteen op de bodem zakken. De natuursteen moet naar de oppervlakte drijven. Vergeet de steen hierna niet af te spoelen met water zodat er geen zoutkorst op ontstaat.
Stap 4
Wrijf over de steen om er een negatieve lading op over te brengen. Als het in deze staat zelfs geen lichte elektrificatie laat zien, dan heb je een nep in je handen.
Stap 5
Plaats de barnsteen onder UV-licht. Onder hun invloed zal de natuursteen gloeien met een blauwachtige kleur. De melkwitte kleur is kenmerkend voor kunststenen zoals ambroid en copal. Synthetische imitaties hebben elke andere tint.
Stap 6
Onderzoek de insluitsels (insluitsels) die in de steen aanwezig zijn, met bijzondere aandacht voor het insect dat erin is ingevroren. De vleugels van prehistorische kevers en vliegen moeten worden geopend, wat een teken is van de strijd om het leven van oude insecten die vastzitten in de hars. Bij het maken van vervalsingen worden reeds dode insecten in de steen geplaatst en met plastic gevuld.
Let op het type insect: met zelfs een zeer oppervlakkige kennis van entomologie, kun je er een bepalen die niet in de steen kon komen vanwege de ongepaste leeftijd, habitat en uiterlijk.
