Er is nu geen verzameling ter wereld die alle bestaande soorten cactussen zou bevatten. Dat is niet verwonderlijk, want het zijn er meer dan drieduizend. En elke dag verschijnen er nieuwe soorten. Cactussen zijn ideaal om te verzamelen: de meeste zijn middelgrote planten die geen speciale zorg nodig hebben. Ze leven heel lang zonder hun aantrekkelijkheid te verliezen, en soms verrassen ze hun eigenaar met bloemen van verbazingwekkende schoonheid. Voor een goede verzorging moet je weten wat voor soort cactus er op je vensterbank leeft.
Het is nodig
Directory-identifier van cactussen en vetplanten
instructies:
Stap 1
Als je een cactus koopt bij een kwekerij of cactusverzamelaar, is de kans groot dat je de exacte naam van je huisdier te weten komt en gedetailleerde informatie over het kweken ervan. Maar als je in de winkel planten van Hollandse mixen koopt, krijg je geen idee wat je precies hebt gekocht. Men kan alleen maar hopen op zijn scherpe oog en vindingrijkheid.
Stap 2
Zorg ervoor dat je echt naar een cactus kijkt. Het belangrijkste verschil tussen cactussen en andere planten is de aanwezigheid van een tepelhof. Dit is een klein gebied van waaruit stekels, haren of borstelharen groeien. Euphorbia, die meestal wordt verward met cactussen, heeft geen tepelhof; ze hebben doornen die rechtstreeks uit het lichaam van de plant groeien.
Stap 3
Een ronde cactus, waarvan de areolen zich niet op de ribben bevinden, maar op sterk uitstekende papillen, en die overvloedige wortelgroei geven, blijken hoogstwaarschijnlijk mamillaria of rebutia te zijn. Je kunt ze onderscheiden door te wachten op de bloei. In mammillaria verschijnen bloemen rond de bovenkant, in rebucias - nabij de basis van het lichaam van de cactus.
Stap 4
Als een cactus erg lijkt op mammillaria, maar praktisch geen kinderen vormt, is dit misschien een parodie. Deze cactussen worden gekenmerkt door een bolvorm met klonterige papillen waarop areolen zich bevinden.
Stap 5
Cactussen met uitgesproken doornenrijen die op min of meer hoge ribben zitten, komen veel voor. Echinopsis wordt het vaakst in de uitverkoop gevonden. Deze cactussen hebben afgeronde stelen en zeer verfijnde bloemen. In de regel zijn de bloemen buisvormig, wit of roze, zeer geurig. In een jonge vorm hebben Echinopsis een bolvorm, maar strekken zich uit met de leeftijd. Deze cactussen vormen veel baby's.
Stap 6
Als uw echinopsis geel of rood op uw hoofd heeft gebloeid, is het misschien helemaal geen echinopsis. Dit is Lobivia, die tot dezelfde klasse behoort als de Echinopsis.
Stap 7
Als je een geribbelde zuilvormige cactus hebt gekocht die dicht is bedekt met zijdeachtige witte haren, heb je geluk. Hoogstwaarschijnlijk is het een cephalocereus of "seniele cactus". De zilverachtige haren kunnen 30 cm bereiken, elke tepelhof draagt 3-5 grijze of gele stekels tot 4 cm lang. Net als de cephalocereus is de espostoa wollig, maar heeft scherpere stekels.
Stap 8
Een zuilvormige cactus met een dunne stengel en lage ribben, dicht bezet met doornen, bijna vertakkend vanaf de basis, zal met grote waarschijnlijkheid een van de cleistocactus zijn. Areolen van Cleistocactus met een groot aantal borstelharen zijn heel dichtbij. De bloemen zijn buisvormig en zeer helder.
Stap 9
Ferocactus valt op met zijn lange, goed ontwikkelde stekels. De stekels kunnen recht of gebogen zijn, meestal felgekleurd. De cactus zelf heeft meestal een bolvorm met hoge dikke ribben. Areolen zijn groot, goed ontwikkeld.
Stap 10
Astrophytums die in woestijnen leven, zijn erg aantrekkelijk. Deze cactussen onderscheiden zich door een dikke grijze wasachtige bloei op het oppervlak van de ribben. In de regel zijn er weinig ribben, vaak zijn ze gedraaid en verstoken van doornen.
Stap 11
Een ander talrijk geslacht van woestijncactussen zijn stekelige peren. Dit zijn cactussen met platte, bladvormige stengels, vergelijkbaar met tortilla's. Opuntia bloeit zelden thuis, groeit snel en heeft een interessante bizarre vorm.
